۱۳۹۰ آبان ۳۰, دوشنبه

فاصله، رسيدن، لبخند

شايد اين فاصله را "بايد" پر كند... فاصله ي خواستن و رسيدن. روزگار در هم مي شكند دير يا زود ديوار غرور را و آن، لحظه ي آغاز پر شدن است... پلك هايي كه سبك بارانه بسته مي شوند بر روي سختي ها و خوشي ها...دستاني كه سبك بال لمس زيبايي ها رو مي جويند...



هیچ نظری موجود نیست:

ارسال یک نظر